1. O. Maciej Fryzowicz, gwardian
2. O. Ewodiusz Bylica, wikary klasztoru, ekonom
3. O. Fidelis Maciołek, spowiednik. kaznodzieja
4. O. Gerard Konieczek, spowiednik.
5. O. Franciszek Rydzak, spowiednik, kaznodzieja
6. O. Bazyli Krukowski, spowiednik, kaznodzieja
Kult Pana Jezusa Miłosiernego w naszym kościele istniał od dawnych lat i był przyporządkowany do obrazu, który znajduje się w ołtarzu w kaplicy Miłosierdzia Bożego.
W latach pięćdziesiątych XX wieku rozwinęło się nabożeństwo i kult Miłosierdzia Bożego w formie objawionej s. Faustynie Kowalskiej. Z chwilą kanonizacji s. Faustyny (2000 r.) i ustanowienia święta Miłosierdzia Bożego w 2-gą niedzielę wielkanocną, kult przybrał rozmiary powszechne w całym Kościele katolickim. W Polsce szczególna promocja Nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego nastąpiła w 2002 roku, podczas ostatniej pielgrzymki do Polski papieża Jana Pawła II, szczególnego promotora kultu Miłosierdzia Bożego. A centralną modlitwą nabożeństwa jest Koronka do Miłosierdzia Bożego.
W naszym kościele początkowo gromadziła się kilkuosobowa grupa wiernych do odmawiania Koronki. Obecnie grupa modlących się rozwinęła się do kilkudziesięciu osób i utworzyła Wspólnotę modlitewną do Miłosierdzia Bożego. Zebrani we Wspólnocie przychodzą do kościoła na godz. 15.00 każdego dnia i odmawiają Koronkę do Miłosierdzia Bożego, a także inne okolicznościowe modlitwy związane z Bożym Miłosierdziem. Modlitwy odmawiane są przed Najświętszym Sakramentem, wystawionym w monstrancji, ze względu na Wieczystą Adorację wprowadzoną w tym kościele przeszło pięćdziesiąt lat temu.
W każdy pierwszy piątek miesiąca, po Koronce do Miłosierdzia Bożego, Wspólnota uczestniczy we Mszy świętej, a w każdy piątek po nabożeństwie do Miłosierdzia Bożego, przy wystawionym obrazie Św. Faustyny Kowalskiej, podawane są do ucałowania jej święte relikwie.